Nadat we een school voor Max hadden gevonden, konden we terug in Nederland de volgende stap nemen: werk en school informeren over onze plannen.
Gelukkig reageerde de school van Max heel positief en enthousiast. Waar mogelijk zullen zij alle medewerking verlenen, en -niet onbelangrijk- zodra we terugkomen dan is er sowieso een plekje voor Max, maar ook voor Stijn die op Curaçao 4 wordt.
Helaas was het enthousiasme bij mijn werk ver te zoeken. Op zich best begrijpelijk als een medewerker aangeeft 9 maanden Ouderschapsverlof op te gaan nemen, maar een houding van ‘ik zal alles proberen wat mogelijk is om je tegen te houden’ is ook niet echt wat ik verwacht had. Helaas had mijn manager onvoldoende kennis van het begrip Ouderschapsverlof om te weten dat dit een wettelijk recht is (26 weken per kind) waar alleen met ‘zwaarwegende redenen’ tegenin gegaan kan worden, dus was het uiteindelijk toch nog vrij eenvoudig geregeld.
Gelukkig reageerden alle collega’s verder zonder uitzondering positief. Net als alle overige vrienden en bekenden die we het nieuws vertelden. Reacties liepen uiteen van ‘stoer’, ‘cool’ of ‘wauw’ tot ‘jaloers’, ‘9 maanden?!!?!!’ en ‘wij komen langs!’. Leuk allemaal, en iedereen is ook echt welkom om langs te komen.
Juist omdat ook veel reacties waren van ‘wow, wat een beslissing’, realiseerden we ons dat het eigenlijk helemaal niet zo’n enorme stap is om te maken. Als je het echt wilt doen, is een avontuur als dit voor vrijwel iedereen te doen.
Alleen…. je moet het wel doen! 🙂 Tuurlijk, als je hier voor het eerst over gaat nadenken, kun je wel 101 redenen verzinnen waarom het allemaal niet zou kunnen. Je carrière, de school van je kinderen, je hypotheek, je familie, etc.: allemaal dingen die je heel goed als argument kunt aangeven waarmee je later jezelf voor de gek kunt houden dat je daardoor uiteindelijk nooit gegaan bent. Maar als je écht wilt, dan moet je het gewoon durven te doen, en dan blijkt dat je voor vrijwel alle argumenten om niet te gaan al snel een oplossing vindt.
O.K., voor ons was het redelijk eenvoudig: we gaan allebei niet werken op Curaçao dus dat scheelt een zoektocht naar een tijdelijke baan en een hoop papieren rompslomp om überhaupt op Curaçao te mogen werken. We gaan gemeubileerd huren, dus er hoeft geen container die kant op met al onze spullen. We gaan naar een land waar ‘gewoon’ Nederlands gesproken wordt, dus we hoeven geen spoedcursus in een vreemde taal. Maar dan nog: zodra je voor jezelf de knop omzet dat je zo’n avontuur echt wilt gaan regelen, heb je de grootste horde al genomen en is een schitterende ervaring echt niet meer zo ver weg.
Dus ons advies aan iedereen die wel eens roept dat ze er een tijdje tussenuit willen: denk er eens 5 minuten over na of je dat écht wilt, zonder je dan al druk te maken om redenen om niet te gaan. Heb je na die 5 minuten nog steeds het idee dat je dit eigenlijk echt wel zou willen: durf die stap te nemen om het ook echt te gaan doen! Vrijwel alles is te regelen, en sommige dingen waarbij je ‘break’ vooraf gezien een nadeel lijkt, zouden achteraf wel eens kunnen profiteren van je uitstapje uit je dagelijkse sleur! Durven en doen!!